فتنه ای که از یاد نرفتنی ست
جلسات رأی اعتماد به وزرای پیشنهادی دولت یازدهم با همه ی نکات مثبت و منفی به پایان رسید. یکی از نکات منفی که در میان سخنان موافقانِ برخی از وزرای پیشنهادی واضح بود،تقلیل و کم اهمیت جلوه دادن فتنه 88 و همچنین توهین به کسانی که مانند امام امّت روی مسأله فتنه حساسیت نشان داده و آن را خط قرمزی برای رأی اعتماد عنوان کردند،بود.فتنه ای که در تاریخ انقلاب یکی از بزرگترین خسارات را به کشور وارد آورد. این مواضع را میشود به دو صورت تحلیل کرد. در حالت اول میتوان این مواضع را زاییده ی کم بصیرتی نمایندگان مربوطه حساب کنیم که البته خیلی بعید به نظر میرسد و در حالت دوم آن را آغاز پروژه ای قلمداد کنیم که کم کم فتنه توسط ایشان در اذهان عمومی کم اهمیت و مسبّبان و گردانندگان آن تبرئه و از یاد بروند.همانطور که آقای پزشکیان در موافقت با وزیر پیشنهادی علوم گفت:"نباید به بهانه ی فتنه کابینه یازدهم را از وجود نخبگان محروم کرد."
غرض اصلی نگارنده از نگارش این مطلب ذکر نکته ای از وصیت امیرالمؤمنین(ع) است که متأسفانه در سخنان آقای پزشکیان به گونه ای دیگر تفسیر شد و با توجه به اینکه این سخنان توسط میلیون ها نفر مشاهده میشد،میتواند خدشه ای در اعتقادات برخی مردم و برخورد آنها با فتنه گران ایجاد کند.
امیرالمؤمنین (ع)در بخشی از این وصیّت به "صلاحُ ذاتِ البَین" اشاره میکنند. "صلاحُ ذاتِ البَین" یعنی روابطتان را خوب کنید.ارتباطات متقابل و روابط بین خود را اصلاح کنید و آن را تحکیم بخشید و شایسته قرار دهید. حضرت در این جمله یکی از مسائل مهم اجتماعی اسلام را مورد تأکید قرار می دهند؛مسأله روابط بین مسلمانان.
نماینده تبریز با استفاده از عبارت "صلاحُ ذاتِ البَین" سعی داشت با نادیده گرفتن اتفاقات گذشته این را به نمایندگان القا کند که اگر کسی هم دخالتی در فتنه داشته مورد لطف و بخشش نمایندگان و نظام قرار گیرد و با توجه به توصیه امیرالمؤمنین(ع) روابطمان را با کسانی که در گذشته خطایی را مرتکب شده اند اصلاح کنیم.
باید خدمت آقای مسعود پزشکیان عرض کنیم که برقراری رابطه بین مسلمانان اعم از روابط بین تک تک اعضای جامعه یا گروه ها با یکدیگر دارای خط قرمزهایی می باشد که در ادامه به آن میپردازیم.
ملائکه در ابتدای خلقت این را مطرح کردند و بعدا شواهد عینی نشان داد که همه انسانها بر مدار حق و عدل زندگی نمیکنند و بسیاری از آنها خوی تجاوزگری و ظلم و فساد دارند. خداوند متعال از آغاز خلقت میدانست که بسیاری از انسانها با سوء اختیار خود دست به اخلال و افساد خواهند زد.به دیگران ظلم خواهند کرد،زیر بار سخن انبیاء نخواهند رفت و کفر خواهند ورزید. اکنون با این وضعیت خدای متعال در مورد توصیه به ارتباط با دیگران چگونه باید عمل کند؟ می فرماید:روابطتان را با اهل ایمان تقویت کنید،اما آنجا که روایط اجتماعی موجب ضرر معنوی برای شما میشود و دینتان را به خطر می اندازد،آن روابط را حذف کنید. خداوند در آیه 29 سوره مبارکه "فتح" میفرماید: مُّحَمَّدٌ رَّسُولُ اللَّهِ وَالَّذِینَ مَعَهُ أَشِدَّاء عَلَى الْکُفَّارِ رُحَمَاء بَیْنَهُمْ"محمد فرستاده خدا است و کسانی که با او هستند در برابر کفار سرسخت و شدید، و در میان خود مهربانند
دستور اسلام این است که کسانی که دشمن فضیلت و کمال و رشد انسان هستند و آنها که با اسلام و راه حق عناد دارند،نسبت به آنها باید سرسختی نشان داد و به هیچ وجه نباید روی آشتی از مؤمنان و مسلمانان ببینند.قرآن کریم در آیه ی 4 سوره مبارکه "ممتحنه" نیز مؤمنان و مسلمکانان را به الگوگیری از حضرت ابراهیم سفارش کرده و میفرماید:"قَدْ کَانَتْ لَکُمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ فِی إِبْرَاهِیمَ وَالَّذِینَ مَعَهُ إِذْ قَالُوا لِقَوْمِهِمْ إِنَّا بُرَاء مِنکُمْ وَمِمَّا تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ کَفَرْنَا بِکُمْ وَبَدَا بَیْنَنَا وَبَیْنَکُمُ الْعَدَاوَةُ وَالْبَغْضَاء أَبَدًا حَتَّى تُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَحْدَهُ .....شـمـا الگـوى خـوبى در ابراهیم و پیروان او دارید، به یاد آرید آن زمان را که به قوم خود گفتند ما از شما و از آنچه به جاى خدا مى پرستید بیزاریم، به شما کافریم و از هـمـیـن امـروز بـراى ابـد اعلام قطع رابطه خویشاوندى و اعلام دشمنى و کینه مى کنیم تا روزى که به خداى یگانه ایمان آورید.
میفرماید :شما باید به حضرت ابراهیم تأسّی کنید و رفتار او را سرمشق خود قرار دهید. در کجا و چه امری؟ آنجا که به کسانی که با حق عناد میورزیدند و حاضر نبودند تسلیم حق شوند و راه صواب را انتخاب کنند با صراحت تمام گفت:ما از شما بیزاریم،حساب ما از شما جداست و بین ما و شما دشمنی و بغض همیشگی وجود دارد تا آن زمانی که به خدای یگانه ایمان بیاورید.
آری مؤمنان در برخورد با معاندان و کسانی که با دین خدا و راه حق کینه ورزی میکنند ، باید ابراهیم وار بایستند و با شدت تمام آنها را از خود برانند. در مورد چنین کسانی جای آن نیست که بگوییم پیوندهای انسانی برقرار کنیم تا مصالح زندگیمان تأمین شود.ارتباط و پیوند با چنین انسانهایی اگر منافع مادی هم داشته باشد،در مقابل ضررهای معنوی آن بسیار ناچیز است و ارزشی ندارد.منافع مادی از نظر اسلام وقتی ارزش دارد که مقدمه رسیدن به مصالح معنوی،و نه متضاد و متزاحم با آنها باشد. مسلمانان باید روابطشان را با کسانی تقویت کنند که امید آن برود که بتوانند از لحاظ مادی و معنوی کمکیس بنمایند.اما آن کسانی که هیچ امیدی به کمک آنان نیست و اگر به ظاهر هم کمکی بکنند در واقع دانه ای است که در دام می افشانند،هیچ توصیه ای در مورد ارتباط و پیوند با آنها وجود ندارد.
اصلاح ارتباط با فتنه گران که مورد توصیه آقای پزشکیان بود، مصداق همین نکاتی است که عرض شد و تا وقتی که این جسارت کنندگان به نظام از مردم و امام امّت عذرخواهی نکنند و در صدد جبران اعمال زشت خود نباشند،در هرجایی که باشند مورد بغض و کینه ی مردم قرار خواهند گرفت.
متأسفانه برخی از نمایندگان که در نطق هایشان از آیات و فرازهایی از نهج البلاغه استفاده میکنند،شاهد آن هستیم که این آیات و روایات را بدان گونه که نتیجه ی مطلوب و البته باطل خود را به دنبال داشته باشد تفسیر میکنند و همین مسأله ممکن است تشکیک در نظر و آراء دیگران سبب شود.امیدواریم نمایندگان انقلابی ملت این خطرهای پیش رو را که برخی با پرچم اسلام به مقابله ی اسلام می آیند را شناسایی و با آن برخورد کنند.
این مطلب در خبرگزاری دانشجویان ایران انتشار یافت.
لینک مطلب
حال مالک وخیمه
مراقب علی باش